Thursday, 2 July 2015

Finally spelled right! - Paper Towns Review

Hy everyone! (Dutch below)
Like I promised, I’m going to do a review of Paper Towns by John Green :) 
(and before you really start, if you’ve read my ‘Girl Online’ review from February you probably recognize a few things I wrote in that post in this one.. sorry about that! But it just means that I thought the same things about both books...And I can be lazy sometimes)
If you haven’t read the book yet and you’re planning to read it, DON’T READ THE REST OF THIS POST!!!! ( not that many spoilers but hey, don’t say I didn’t warn you). 
For those who continue reading this, WELCOME and enjoy this! 
Let me know if you guys ( if you read the book already) thought the same things and what your favorite moments in the story were. And if you haven’t read the book but are planning to, after reading this blogpost, what changed your mind? Tell me! I really wanna know 
Finally, I want to say that this won’t be a boring book report but an insight (in case you haven’t realized) in what I felt when I read the book and what my favorite moments were. 
About the book itself
I had to look up the cover because I’ve read the book on my tablet so I didn’t have a cover to hold in my hands


image

But yeah, it’s a great cover and it really shows the whole story in just that one picture. :p (JUST READ THE BOOK!) 
As far as I can tell from the ebook, the fonts are okay too, not special or something. It’s easy to read so it’s fine for me.

The Story=  ( This next part won’t be straightforward ( sorry to all my teachers :p ) but a concurrence(? I don’t know if this is the right word) of all my thoughts and feelings… sorry about that! )
So, about two months (I think it was two months ago? :s )  I saw a video on youtube by one of my favorite youtubers Brett Ball(https://www.youtube.com/user/TheBrettBall). He recommended this book. I rememberd that time that he already had mentioned the book in a previous video so I decided to give it a go. And I have to say, I liked it! 
The beginning of the book reads really, really fast. And I say the beginning because near the end of the book, the story gets divided in these little chapters and that bothered me a bit... After I finished the story I asked Brett on Twitter if he had the same experience with the ending and he did...so it’s not just me :p 
But hey, that’s my opnion :p
The thing that I liked most about this book is the main character..; if you can call her that. Margo Roth Spiegelman. Actually, she’s not the person you follow in the book, the real main character is Quentin but the book/story revolves almost completely around Margo. One of the reasons I like her is obviously because her name is spelled exactly like mine :p 
That’s a first :p 
But one other reason I really like her is the fact that she’s the rebel I always wanted to be. We are alike in a lot of ways but the rebel side of Margo is just soooo cool! Like the fact she actually takes revenge on people. I would just sit and think about the ways to take revenge rather than really taking it. So, to be honest, on some days I really would like to be her. 
My favorite moments in the book (not in that order)
*The first time Margo climbes through Quentin’s window :p 
*The road trip in general
*The abandoned office space
*When they had that little time to take everything they needed 
*When Quentin got the call from his friends to pick them up from the after-prom party(and the part after that)
*When Margo took Quentin on a little trip around town 
*Every time Quentin finds a clue Margo left for him.

So, I really hope I convinced you guys to read the book. If so, why? What changed your mind? :p 
Bye! See u guys next week :)
X


Hoi allemaal!
Zoals beloofd doe ik deze keer een review van Paper Towns door John Green 
(en voordat je echt begint met dit te lezen : als je mijn ‘Girl Online’ review van Februari hebt gelezen zal je ongetwijfeld wel een paar dingen herkennen die ik in die post had geschreven… sorry daarvoor! Maar dat betekent gewoon dat ik dezelfde dingen dacht in de twee boeken…en dat ik soms gewoon lui ben)
Wie het boek nog niet gelezen heeft en dit echt van plan is, LEES NIET VERDER!(nu, zoveel spoilers zijn er eigenlijk niet maar zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb!)
Voor wie nu echt verder zal lezen, geniet er van en laat eens weten of jullie (indien jullie het boek hebben gelezen) er ook zo over denken of wat jullie de leukste momenten vonden. Als je het boek niet hebt gelezen en het je, door deze blogpost, wel aanspreekt, waarom? Vertel met wat je van gedachten heeft doen veranderen.
Tenslotte wil ik nog zeggen dat dit geen saai boekverslag wordt maar een inkijk in wat ik voelde/dacht terwijl ik het boek las en wat mijn favoriete momenten waren.
Over het boek zelf
Ik moest even de cover opzoeken aangezien ik het boek gelezen heb op mijn tablet. Ik had dus geen cover om vast te houden.


image

Maar het is een zalige cover en het toont echt het hele verhaal juist in die ene foto  (LEES HET BOEK GEWOON!)
Volgens mij zijn de lettertypes ook goed, niets speciaal aan te zien maar het was dan ook een ebook, geen idee of het in het echte boek ook zo is? Maar ok dus voor mij 

Het verhaal zelf= (dit zal totaal geen rechtlijnige opbouw zijn, maar een samensmijtsel van mijn hersenkronkels  )
Zo’n maand of twee geleden (ik denk toch dat het twee maanden geleden was? :s) was ik een video van een van mijn favoriete youtubers Brett Ball(https://www.youtube.com/user/TheBrettBall) aan het bekijken. Hij raadde dit boek aan. Ik herinnerde mij dat hij al eens over het boek had gesproken in een vorige video dus besloot ik om het ook eens een kans te geven. En ik moet zeggen, ik heb ervan genoten!
Het begin van het boek leest zeer, zeer snel. En ik zeg echt het begin want naar het einde toe wordt het verhaal opgesplitst in kleine hoofdstukjes en dat stak mij toch wel een beetje tegen… Toen ik het boek uithad vroeg ik Brett op Twitter of hij hetzelfde gevoel had bij het lezen en die had hij ook….dus het is niet alleen ik :p
Maar ja, dat is natuurlijk mijn indruk :p
Wat ik het leukste vond aan het boek was het hoofdpersonage… als je haar dat kan noemen. Margo Roth Spiegelman. Ze is in feite niet het personage dat je doorheen heel het boek volgt, het echte hoofdpersonage is Quentin maar het verhaal draait compleet rond Margo. Een van de redenen dat ik haar echt tof vindt is uiteraard het feit dat haar naam net hetzelfde gespeld is als de mijne :p
Dat is ook voor de eerste keer :p
Een andere reden dat ik haar echt leuk vond is omdat ze de rebel is die ik altijd heb willen zijn. We lijken sommige dingen zeer sterk op elkaar maar de rebel kant van Margo is gewoon ZALIG! Zoals bijvoorbeeld het feit dat ze wraak neemt op de mensen. Ik zou er gewoon bij blijven zitten en nadenken over de manieren op wraak te nemen dan het echt te doen. Dus, om eerlijk te zijn, ik zou haar echt willen zijn op sommige momenten.
Mijn favoriete momenten in het boek (niet in die volgorde)
*De eerste keer dat Margo door Quentin zijn raam klimt :p
*De road trip in het algemeen
*Het verlaten kantoorgebouw
*Toen ze zo weinig tijd hadden om alles te kopen dat ze nodig hadden
*Wanneer Quentin werd opgebeld door zijn vrienden om hen op te pikken van het feestje na het eindbal(en het deel daarna)
*Wanneer Margo, Quentin meenam voor een kleine trip rond de stad
*Elke keer Quentin een van Margo’s tips vindt

Ziezo, ik hoop dat ik jullie overtuigd hebt om dit boek te lezen. Zo ja, waarom? Wat heeft je van gedachten doen veranderen?

Daag! Tot volgende week 
X

No comments:

Post a Comment